Kamp en eerste dagen hier!

Sorry dat deze blogpost er nu pas is, maar ik had het de afgelopen dagen heel druk, dus laat ik daar maar 's over vertellen.

Maandag de 28e werd ik al om ongeveer half 1 wakker van de zenuwen. Gelukkig was ik niet alleen, en met het hele gezin(maar dan zonder Thomas en Alexander :P) hebben we beneden gezeten tot 3 uur! 

Om 3 uur kwam Marshall, AFS vrijwilliger en vriend ;). Hij reed met ons mee naar Schiphol. Ariët(mijn reisgenote) en ik zouden via Parijs naar Bogotá vliegen, maar toen ik mijn koffers incheckte bleek dat de vlucht vanaf Parijs gecancelled was! Wij gingen nu via Madrid. Het was best stressvol omdat we wisten dat er andere AFS'ers waren die ook die vlucht hadden, maar een eerder vliegtuig richting Parijs hadden omdat ze verder weg wonen. Het afscheid was moeilijk, maar het is gelukt! Het was een heel raar gevoel om weg te lopen wetende dat je ze een jaar niet zult zien.

Tijdens de vlucht naar Bogotá zaten we naast een Colombiaan die ons echt ongeveer een uur lang foto's op zijn telefoon heeft laten zien. Uiteraard hebben we een selfie met hem :P

In Bogotá aangekomen zagen we de AFS'ers die met ons via Parijs zouden vliegen. Toen we vroegen hoe zij waren gekomen, bleek dat de vlucht van Parijs helemaal niet gecancelled was! Uggghhh..... Maar ja we waren er en dat is het belangrijkste!! Iedereen op het kamp was echt absurd moe door de jetlag, dus we zijn zo snel mogelijk naar bed gegaan. De nationaliteiten op het kamp waren: Nederland (HEUJ), Zweden, Hongarije, Denemarken en Duitsland. Alle andere mensen waren al 18 augustus aangekomen. Het kamp was echt heel leuk! We hebben honderd activiteiten binnen 3 uur gedaan met zijn allen en als beloning mochten we naar de supermarkt! Het waren echt moeilijke activiteiten zoals een hele kom rijst sorteren in groepjes van tien. Alle mensen waren superaardig en daarnaast was er echt de schattigste hond ter wereld. Maar even voor de duidelijkheid: het is hier niet warm. Het was echt te koud hahaha.

Op de laatste dag moest bijna iedereen al vroeg weg omdat ze een vlucht of een bus naar hun woonplaats hadden. Sophie, Moritz en ik niet omdat wij dichtbij Bogotá wonen. Dus toen iedereen weg was gingen we met z'n drieën en een AFS vrijwilligster naar Bogotá om een Colombiaans ID te regelen. We hebben ook empanadas gegeten daar: LEKKEEEERRR!!!! 

Toen we terugkwamen op het kamp was het wachten geblazen tot ons gastgezin ons zou ophalen. Moritz ging eerder weg omdat hij door een vrijwilliger werd gebracht. Sophie en ik bleven over en toen we de bel hoorden waren we bijna aan het gillen: het bleek mijn gastgezin te zijn!! :D Ik was echt niet normaal blij; Eindelijk!!! Die dag was er een belangrijke voetbalwedstrijd voor de plaatsing van Colombia in het wereldkampioenschap, en ze gaven mij een Colombiaans elftal shirt :)

Oké ik merk dat ik het veel te lang maak, dus ik zal proberen het korter te houden. 

De volgende dag werd ik om 5 uur 's ochtends wakker gemaakt. Mijn gastmoeder (Leidy) is juf op de basisschool en ik ging met haar mee. Het was echter geen gewone dag: we gingen met de hele basischool vliegeren in de bergen. Nou dacht ik: oh, gewoon een klein stukje omhoog lopen voor een mooi grasveldje ofzo maar nee. WE ZIJN MET EEN HELEBOEL KLEINE KINDJES NAAR EEN BERGTOP GELOPEN. Daarnaast heb ik nog een klein detail: Luna (Belgisch meisje dat ook in Ubaté woont met AFS) en ik raakten even verdwaald. Gelukkig vonden we mijn gastmoeder snel genoeg weer, maar omdat we achterliepen moesten we de berg opRENNEN. En ik wil even duidelijk maken dat ik een jetlag had en het was moeilijker om te ademen door de hoogte. Ik was echt dood toen we boven aankwamen maar het uitzicht was zo mooi!

Daarnaast waren er een heleboel kindjes die mij vragen stelden (en vervolgens gilden bij het antwoord omdat ze zo enthousiast waren). Het was wel handig voor het oefenen van mijn Spaans, maar toen we weer beneden waren was ik helemaal doodop! Later op die dag ging ik met Luna en mijn gastzusje (Carol) naar dansles. Ik kon amper dansen, zo moe was ik. Het was wel leuk, dus ik ga dat voortaan hier doen! 's Avonds ontmoette ik Sylvain, een Franse AFS'er die hier ook in Ubaté woont. 

De volgende morgen werd ik rond half 5 wakker, ondanks dat het vrijdag was. Carol ging naar Engelse les. Ik mocht doorslapen maar ik wist niet zeker of ik het moest doen aangezien Carol de TV voor mij had aangezet. Daarom bleef ik maar wakker (ik rust niet uit hier hahahaha). Ik heb een beetje genikst: lezen, in mijn dagboek schrijven en zo. 's Middags gingen we lunchen. Er zat iets in mijn soep, en ik vroeg wat het was. Het antwoord: de voet van een koe. Wat!!?? Ik heb het geprobeerd maar het was puur vet. Geen smaak en heel glibberig... Iel hahahaha. Er was aardbeiensap bij en dat was wel echt HEEEL lekker!!!!!!!

Daarna zijn we naar mijn toekomstige school gegaan om een traditionele dans te doen met docent-vrienden van Leidy, waaronder Sylvain, de 'zoon' van een van de docenten. Luna was ziek. Ik heb gedanst met Sylvain. Wat ik toen nog niet wist, is dat we de volgende dag zouden optreden met deze dans! Terwijl we maar een uurtje hebben geoefend ofzo!

Dus even snel naar de volgende dag. Vandaag was mijn gastbroertje (Daniel) jarig! Hij is 12 geworden. We zijn met zijn allen naar Chocontá gegaan, een plaats die redelijk in de buurt van Ubaté ligt. Toen we erheen reden moesten we over een heleboel hobbels in een onverharde weg! Gewoon bijna die hele weg was onverhard, en dat door de bergen heen!! In Chocontá trokken we allemaal traditionele kleren aan, dus ik heb nu allemaal leuke fotootjes waarvan ik een paar hieronder ga plaatsen. En ja, ik ben me ervan bewust dat ik er belachelijk uitzie. Het  kleine meisje is het dochtertje van een vriend en ze pakt de hele tijd mijn hand vast en het is zo schattig!! De andere is met Sylvain (links) en nog iemand waarvan ik de naam eigenlijk niet weet (heb ik met veel mensen hier hahaha) 

Van de wegen en het uitzicht (heeeeeel mooi!!) onderweg naar Chocontá heb ik ook foto's dus hier zijn die:

's Avonds hebben we bij de abuelas (opa en oma) de verjaardag van Daniel gevierd. Wat gek was, was dat niemand een cadeau gaf behalve de ouders. Ik ga meedoen aan een soort lootjes trekken voor 17 september. Je trekt een naam van iemand uit de familie en daar moet je een cadeau voor kopen. Ik heb de naam op mijn lootje nog nooit ontmoet, dus dat wordt interessant! 

Vandaag, maandag, ben ik voor het eerst naar school gegaan! Leidy en Carol zeiden dat ik mijn sportuniform aan moest doen dus dat deed ik, maar toen ik bij mijn klas kwam was ik de enige! Toch heeft bijna ieder meisje (het is een meisjesschool) met me gepraat omdat ik bijzonder ben voor hen. Dat was leuk, omdat ik zonder het praten er niks aan gevonden had: alle lessen waren natuurlijk in het Spaans, maar daar begreep ik helemaal niks van. En bij natuurkunde begreep ik (logischerwijs) de stof ook niet, maar ik moest het wel overnemen, dus dat heb ik maar gedaan. Feitje: in het Spaans is het niet Sinus maar iets van Sena, dus de afkorting is sen, wat nogal verwarrend is. Vandaag was er een soort conferentie op school over borstkanker en hoe je het kon ontdekken, maar ik begreep er helemaal niks van, wat jammer was want daardoor zag ik gewoon de hele tijd foto's van borsten met vieze plekken erop... Ik vond het toch leuk op school omdat mensen met me praatten! Het is namelijk nogal stil als je niet zo makkelijk in het Spaans kan praten, maar ze hadden geduld dus dat was fijn. 

Nou, dat was mijn verhaal wel zo'n beetje! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en ik zal proberen snel weer iets te schrijven!

PS Ze drinken hier bij het ontbijt echt allemaal gekke warme melkdrankjes zoals: koffie met heel (maar echt heeeeel) veel melk en suiker, chocolademelk, warme melk met een soort fruitsweetener erin en nog iets wat ik nog niet heb kunnen identificeren :/ Ik drink het iedere keer gewoon heel snel op en eet dan het ontbijt zodat de smaak weggaat hahahaha

Doeeeei!!!